۱۳۸۷ شهریور ۱۶, شنبه

هزاران نقطه

یکی از روش های نظام های سیاسی عقل گریز، همین القای ناامیدی است. ناامیدی به هر شکل آن. چون ناامیدی خود شخص را به جان خودش می اندازد. شما نیازی دیگر به سرکوب ندارید که خودتان دارید با دست خودتان، خود را از بین می برید. در دنیای رسانه، بعد از دو فشار بیخودی و با ایجاد واهمه و ترس، همه به خودسانسوری می افتند. چی از این بهتر؟

۳ نظر:

ناشناس گفت...

این نوشته معرکه بود انتخاب شما عالی بود اصلا این ایده ی سر زدن به بلاگ ها حرف نداره

ناشناس گفت...

سلام بر شما
کاش حداقل به خودم می گفتین که اون برنامه رو ببینم حتمن
باز هم ممنون.

ناشناس گفت...

ديگر براي ماچه فرق ميكند كسي نظري بدهد ويا نظري داشته باشيم ما مردم ايران آنقدر دل مرده هستيم كه از بچه هاي دبستاني گرفته تا جوانان وهمچنين افراد مسن هرشب كه به رختخواب ميرويم فقط فقط آرزو مي كنيم هرگز از خواب بيدار نشويم.