کمانگیر

دیروز داشتیم با یکی از همکارهام درباره قضیه اسید پاشی صحبت میکردیم. همکارم میگفت حق کسی که اسید میپاشه روی صورت دختر مردم همون اسید پاشیدن توی صورتش است. همکارم میگفت کسی که اسید میپاشه تو صورت کسی انسان نیست و باید اسید پاشیده بشه تو صورتش تا بفهمه دختر مردم را بدبخت کردن یعنی چی.
پرسیدم پس فرق ما با اون کسی که اسید میپاشه چیه؟ اگر اسید پاشیدن کار غلطیه پس قصاص از طریق اسید پاشی هم غلطه.
گفت نه غلط نیست. گفتم اگه ما(قانون) همون کاری رو بکنیم که طرف کرده که ما هم حیوانیم. گفت نه فرق میکنه. اگر قصاص انجام بشه دیگه کسی این کارو نمیکنه. گفتم خشونت را با خشونت جواب دادن همون میشه. گفت اگه کسی تو صورت خواهرت اسید بپاشه میبخشیش؟
گفتم موضوع بخشش نیست. موضوع عمل وحشیانه است. اگر ما (قانون-دولت) به اسم برپایی عدالت همون عمل زشت رو انجام بدهیم ما هم به همون اندازه حیوانیم. قانون باید مجرم رو محکوم کنه بره زندان نه اینکه یک کور تحویل جامعه بده. اینکه یک نفر بخاطر یک عمل زشت بینایش رو از دست داده کافی نیست؟ بقول گاندی اگه چشم در برابر چشم راه حل بود که تا الان همه مردم دنیا کورشده بودند.
نظر شما چیه؟